محمدمهدی جعفری‌زاده/ راه‌اندازی جشنواره برای جلب‌توجه مردم و مسئولین، کار پسندیده و مثبتی است ولی این، قدم اولیه در جهت رسیدگی به مشکلات عدیده و ریشه‌ای است که گریبان دشت نرگس و کشاورزان منطقه جره، فامور و دادین را گرفته است.
نرگس‌زارهای شهرستان کازرون جهت جذب گردشگر و رسیدن به تولید انبوه، نیازمند مدیریتی است که در جشنواره خلاصه نشود بلکه جشنواره را نردبانی جهت رفع مشکلات قرار دهد. تبیین این مشکلات و ابعاد آن در چندین مقاله می‌گنجد؛ ولی به‌عنوان نگاهی به رئوس مشکلات باید از مواردی همچون: آماده‌سازی مکان و محیط مناسب برای اسکان و تدارک امکانات رفاهی برای گردشگران داخلی و خارجی و زمینه‌سازی برای صادرات هرچه بیشتر گل‌های نرگس نام برد.
آبیاری قطره‌ای به‌جای غرقابی، فنس‌کشی به‌جای دیواره‌های خار، محوطه‌سازی به‌جای زمین‌های خاکی، راهنمایی مردم و بازدیدکنندگان جهت استفاده صحیح از گلزار، جلوگیری از درگیری کشاورزان با بازدیدکنندگان، برق‌رسانی، لوله‌کشی مناسب آب و… از دیگر مواردی است که باید از این جشنواره تا جشنواره سال بعد، در دستور کار قرار گیرد.
حمایت‌های مختلف از کشاورزان منطقه و گره‌گشایی از مشکلات آن‌ها قدم دیگر است که باید بدون تشریفات اداری انجام گیرد.
به یاد داشته باشیم که زمین‌های زیرکشت گل نرگس در جره با نوسانات آن بین ۶ تا ۹ هکتار است؛ ولی در بهبهان بیش از ۲۲۰ هکتار از زمین‌هایش زیرکشت گل نرگس است و برنامه توسعه آن‌ها گویای زیرکشت رفتن بیش از ۳۳۰ هکتار برای آینده می‌باشد.
کشاورزان شهرستان کازرون نیز پیاز گل نرگس را از بهبهان خریداری می‌کنند و قطعاً کمیت و کیفیت گل نرگس در نقاط مختلف کشورمان، جذب توریست و سرمایه‌گذاری ملی را در آنجا رقم می‌زند. البته همه ایران سرای ماست و هر جا مدیریت و اجرای قوی‌تری باشد، همان‌جا تعیین‌کننده خواهد بود.