بدون شک عموم سرمایه‌گذاران، اگر در شرایط مطلوبی قرار گیرند، ترجیح می‌دهند که سرمایه خود را در زادگاه‌شان به گردش درآورند؛ اما اینکه چرا کازرون نمی‌تواند فرزندان متموّل خود را در «شرایط مطلوب» قرار دهد تا آن‌ها با میل و رغبت، در آن سرمایه‌گذاری کنند، به عوامل دافعه گوناگونی ارتباط می‌یابد. اگر با سرمایه‌گذاران کازرونی مقیم داخل و خارج کشور صحبت کنید، درمی‌یابید که در مجموع، همه آن‌ها از عوامل فراری دهنده ذیل سخن به میان آورده و درد دل می‌کنند:
عدم همکاری مدیران ادارات
کسانی که می‌خواهند میلیاردها تومان در این شهر سرمایه‌گذاری کنند با اولین سدّ و مانعی که برخورد می‌کنند کاغذ‌بازی اداری و عدم همکاری ادارات با آن‌هاست. متأسفانه چرخش کار اداری، صبر ایوب و عمر نوح می‌طلبد. باید چند ماه و یا چند سال با اعصابی آهنین، پیگیر حل و فصل امور اداری راه‌اندازی یک کار و پروژه شد. این اتلاف وقت برای سرمایه‌گذاران که از هر روز پول خود، می‌توانند درآمد هنگفتی داشته باشند و هر روز معطلی، به آن‌ها خسارت‌های فراوانی وارد می‌آورد، یکی از دلایل فرار سرمایه‌گذاران از این شهر است. پیشنهاد ما به فرماندار و مسئولین ذیربط این است که کمیته‌ای قوی برای پیگیری امور اداری و بانکی سرمایه‌گذاران ایجاد شود که بدون حضور شخص سرمایه‌گذار، همه امور مربوطه را به سرعت پیگیری و نتیجه را در اختیار وی قرار دهند تا او بلافاصله وارد مرحله اجرایی پروژه مورد نظر گردد و وقت طلایی‌اش به هدر نرود.
حسادت و تنگ نظری‌های بخشی از مردم
بعد از همتی که سرمایه‌گذاران با ریسک در محیط کوچک به خرج می‌دهند نباید با نگاه‌های حسودانه و زبان‌های تند و تیز عده‌ای مواجه شوند که با سمپاشی‌های گوناگون و سؤال و جواب‌های بی‌مورد، آن‌ها را از ادامه کارشان دلسرد کنند. متأسفانه این واقعیت تلخ در شهرستان ما وجود دارد که حسادت‌های همه‌جانبه، تنگ نظری‌ها و چشم زخم‌های عوام و خواص، باعث شده که اکثراً ثروت و دارایی‌شان را پنهان نگه دارند؛ چه رسد به اینکه آن را در جلوی چشم خلق در بستر سرمایه‌گذاری قرار داده و به نمایش درآورند. پیشنهاد ما در این زمینه این است که همه با هم، علیه هر حسود و تنگ نظری که لب به سخن می‌گشاید، موضع‌گیری کنند و با او همراه و همدل و هم‌زبان نشوند تا فرهنگ حاکم بر شهرستان به تدریج تغییر کند و سرمایه‌گذاران، جرأت سرمایه‌گذاری در آن را پیدا کنند.
ویژگی‌های جغرافیایی و رفاهی کازرون
مسلّم است که محیط جغرافیایی محدود کازرون و در بن‌بست بودن آن، و نداشتن امکانات بازاریابی و دسترسی آسان به مراکز استان‌ها، فقدان فرودگاه و دایر نبودن خطوط پروازی و غیره نیز از جمله مواردی است که باعث خستگی ناشی از مسافرت‌های طولانی و نقل و انتقال محصولات به سایر نقاط کشور شده و لذا احتمال ورشکستگی در سرمایه‌گذاری افزایش می‌یابد. در نظر بگیرید چنانچه کارخانه‌ای در شیراز احداث شود خیلی راحت‌تر و سریع‌تر می‌تواند محصولاتش را به همه شهرستان‌های فارس و استان‌های مجاور ارسال کند در حالی که همین کار اگر از کازرون شروع شود با هزینه‌های بسیار بیشتر و صرف وقت چند برابر، شاید بتواند فقط چند شهرستان همجوارش را تحت پوشش درآورد. حل این مشکل نیاز به تلاش‌ها و درایت‌های مستمر نماینده مجلس، فرماندار و مسئولان استان دارد. چرا که از توان یکی چند نفر سرمایه‌گذار خارج است. خلاصه کلام اینکه از دست روی دست گذاشتن و اتلاف وقت، و فقط صحبت کردن با سرمایه گذاران و تشویق زبانی آن‌ها، هیچ گرهی از سرمایه‌گذاری و کارآفرینی در این شهر گشوده نخواهد شد و شهرستان همچنان در عقب‌ماندگی طویل المدت خود، باقی خواهد ماند.